ανασυγκρότηση...

τώρα!

The Noise Police: Working together for a quiet London...

Καταρχήν, το μπλογκ αυτό θα πάψει ν ανανεώνεται, μιας και δεν μένω πλέον Αγγλία, κι έτσι δεν έχω πια κάποια βιωματική σχέση με τα όσα ζητήματα ασχοληθήκαμε εδώ πέρα τους προηγούμενους μήνες, πρόχειρα κι επιγραμματικά βέβαια... στα πλαίσια της ιστορικής ΗΤΤΑΣ και αποσύνθεσης της βρετανικής κοινωνίας δηλαδή μιας κοινωνίας του καπιταλιστικού "κέντρου", ήττα με μαθήματα συνήθως χρήσιμα για όσους/ες κινούνται στην "περιφέρεια", που μπορούν ενδεχομένως να αντληθούν ανατρέχοντας στη σχετική ειδησεογραφία/βιβλιογραφία, έργο ωστόσο ανιαρό και επιρρεπές στην παραπλάνηση των μίντια και της επίσημης ιστορίας: μακρυά από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων κάθε συμπέρασμα είναι εκ του πονηρού.

Για τέλος, ορίστε μια ενημέρωση για την "Promotion/Event risk assessment form 696", για την οποία μου ρθε ένα e-mail για υπογραφή μιας petition διαμαρτυρίας, αλλά επειδή μου φαίνονται λίγο μαλακίες αυτά (οι petitions και δη οι ιντερνετικές) δε βάζω το λινκ, οποιος/α έχει τέτοια βίτσια ας το ψάξει. Ρίχτε και μια ματιά εδώ πριν το διαβάσετε για τα προηγούμενα της καταστολής της ντόπιας μουσικής σκηνής. Ορίστε κι εδώ, τί λέει κι ο guardian για το θέμα.

"The 696 Form compels licensees who wish to hold live music events in 21 London Boroughs to report to the police the names, addresses, aliases and telephone numbers of performers, the likely ethnicity of their audience and music genre. Failure to comply could result in fines or imprisonment (six months in jail or a £20,000 fine)".

Μετάφραση: Η δήλωση 696 υποχρεώνει τους δικαιούχους που επιθυμούν να οργανώσουν live μουσικές εκδηλώσεις σε 21 δήμους του Λονδίνου να αναφέρουν στην αστυνομία τα ονόματά, τις διευθύνσεις, ψευδώνυμα και τηλέφωνα των μουσικών, τί εθνικότητας κοινό περιμένουν και για τί μουσικό είδος πρόκειται (αργότερα τα δυο τελευταία αφαιρέθηκαν κι έτσι η δήλωση είναι πιο politically corect τώρα). Περίπτωση μη συμμόρφωσης μπορεί να οδηγήσει σε ποινές χρηματικές ή φυλάκισης (20.000 λίρες ή 6 μήνες μέσα).

μια σημείωση εδώ: εκτός από τα προφανώς ημι-τρομοκρατικά rnb, rap, dnb, grime, garage και λοιπά "απαγορευμένα", μια ακόμα παράμετρος του κυνηγιού που έχει ενδιαφέρον είναι ότι ανάλογες μουσικές εκδηλώσεις αποτελούν βασικό μέσο "κοινωνικοποίησης" αυτοοργανωμένων χώρων και καταλήψεων αλλά και κύριο μέσο αυτοχρηματοδότησης τέτοιων εγχειρημάτων. Με την δήλωση 696 λοιπόν, η αστυνομία αποκτά ένα ακόμη πάτημα να ξεκάνει τους εναπομείναντες χώρους και συλλογικότητες.

Το ότι η βρετανική αστυνομία κυνηγάει κάθε συγκέντρωση ανθρώπων που δε γίνεται με σκοπό την κατανάλωση εμπορευμάτων και θεαμάτων είναι λίγο-πολύ γνωστό. Το ότι κάθε νέα υποτίμηση των ζωών αυτών των προνομιούχων πρωτοκοσμικών περνάει αναπάντητη, επίσης. Καθώς οδηγούμαστε ανοιχτά σ εναν εκφασισμό της κοινωνίας αυτής, σαμποτάροντας κάθε μορφή δημοσίου διαλόγου κι αυξάνοντας μονόπλευρα την ένταση της βίας, δε θα ταν φρόνιμο να περιμένουν τίποτα λιγότερο να συνδιαλεχτούν από μια Βία πραγματικά τυφλή αυτή τη φορά, όχι σαν αυτή που ξόρκιζαν στο Παρίσι και την Αθήνα. Τυφλή και μουγγή... Ή αυτό, ή θα γίνουν(-ουμε) όλοι (-ή καί τα 2 βέβαια) φυτά. Βραστά λαχανικάκια.

Τέλος, δυο βίντεο bonus για το πιστό αναγνωστικό κοινό, με θέμα τί άλλο; τα μπάχαλα φυσικά. ως επιβεβλημένη αναγκαιότητα της ζωής μέσα στη διαρκή ήττα της εργατικής τάξης και ως υπαρξιακή κραυγή ενάντια στη βία του ανεπικοινώνητου (συνέπεια ασφαλώς της προαναφερθείσας παραμέτρου).

***

Διακοπές στο ΚωΛονδίνο #3 (Η Πόλη)

η πόλη. η παραλία. τα παιχνίδια.
το τραίνο. τα σπίτια. νεκροταφεία.καμία διέξοδος.
ή όπως το θεσε ομολογουμένως πιο πετυχημένα η θάτσερ: "δεν υπάρχει κοινωνία, παρά μόνο άτομα". yeaaah. ψόφος.

Διακοπές στο ΚωΛονδίνο #2 (οι κάτοικοι)

Καθένας απ' τους πανκς της φωτογραφίας, που στριμώχνονται κάτω από τον ηλ. ανιχνευτή μετάλλων και στη συνέχεια τον ανθρώπινο ανιχνευτή μπουκάλων (με αλκοολούχα) για να σταμπαριστούν (στο χέρι) και να προσέλθουν στο gig τους, θα μπορούσε να διαβεβαιώσει πως η υποτιθέμενη ανατρεπτικότητα των διαφορετικών/"εναλλακτικών" λαιφ-στάιλ, δεν πραγματώνεται παρά στο χώρο και το χρόνο που μέσα απ' αυτά εκφράζεται ένα πραγματικό κοινωνικό κίνημα.
Απουσία κάθε έννοιας συλλογικότητας και σεβασμού που να απορρέει από μια κοινωνικά επιβεβλημένη και κοινή αγωνιστικότητα, οι γιορτές τους δεν είναι παρά γελοία κονταροχτυπήματα των ήδη τσακισμένων κοινωνικά Εγώ (προσωποποιημένων ελαφρώς φαλλικά σε επιμελημένες όλορθες μοϊκάνες). Σχεδόν εξίσου σιχαμεροί με τα ξεράσματα του βανεγκεμισμού, που "και στη διαδήλωση εμείς πρέπει να περνάμε καλά!"
Χωρίς πολλά σχόλια. Η φωτο παραπλεύρως της πρωτομαγιάτικης διαδήλωσης και ως ρεαλιστικότατη απάντηση σε μέρος των διαδηλωτών.
Εξακρίβωση στοιχείων πριν από διαδήλωση. Οι τύποι δεξιά δεν είναι οι κλασσικοί αλήτες ρουφιάνοι κλπ, αλλά σύντροφοι από το αγγλικό ιντυμίντια;ρ
για τυχόν ενδιαφερομένους πάντως, άλλοι πληρώνουν κιόλας για τέτοια ταλέντα.
Bricklane
Tolworth
BrixtonHackneyδιάπλασις των παίδων
Get some nuts!
Αν η ήττα του παλιού εργατικού κινήματος υποκίνησε την ανάδειξη της νεολαίας ως εν δυνάμει επαναστατικό συλλογικό υποκείμενο, ο κατακερματισμός και η εντατικοποίηση της ενσωμάτωσης της τελευταίας στον ανεπτυγμένο καπιταλισμό, ολοένα και πιέζουν προς τα κάτω τα όρια ηλικίας της "επικίνδυνης τάξης". Στην αγγλία, οι Χαοτικές Ταξιαρχίες είναι τα δημοτικάκια...
"ούτως η άλλως, κανείς δε θα βγεί ζωντανός από δω μέσα"

Διακοπές στο ΚωΛονδίνο

Στο Λονδίνο, μια ακόμη μητρόπολη του διαχωρισμού
το όνειρο της κατανάλωσης κρατάει τους κατοίκους στο κέντρο
ενώ στα προάστεια η ασφάλειατην νύχτα είναι κάπως λιγότερο ανυπόφοροκαι πάλι όχι για όλους.

"Μέσα στην εικόνα της ευτυχισμένης ενοποίησης της κοινωνίας μέσω της κατανάλωσης, η πραγματική διαίρεση απλώς αναβάλλεται μέχρι την επόμενη μη-εκπλήρωση μέσα στο καταναλώσιμο" έγραφε ο Ντεμπόρ στην Κοινωνία του Θεάματος, θέση 69, επαναλαμβάνοντας με στυλ μια παρατήρηση του Κανζυέρ από την ομάδα Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα.