Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Από την εκδήλωση αλληλεγγύης στην Κ. Κούνεβα

Την παρασκευή 13/3 οργανώθηκε στην κατάληψη "100 Flowers" στο Hackney, μια εκδήλωση αλληλεγγύης και οικ. υποστήριξης για την Κ. Κούνεβα (βλ. http://www.occupiedlondon.org/blog/2009/03/09/friday-133-london-solidarity-event-for-konstantina-kuneva/) από έλληνες, τούρκους/κούρδους εργαζομένους και κόσμο από τις καταλήψεις στέγης του ΒΑ Λονδίνου, με έντυπο και οπτικοακουστικό υλικό σχετικό με την εξέγερση του Δεκέμβρη, την υπόθεση της Κ. Κούνεβα και τις κινήσεις αλληλεγγύης στην ελλάδα. Στη συνέχεια ακολούθησε συζήτηση, ενώ αργότερα είχε live μουσική.

Στη συζήτηση εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους ένας εκπρόσωπος τουρκικών/κουρδικών εργατικών οργανώσεων, ένας εργαζόμενος από το σωματείο των καθαριστών του μετρό στο Λονδίνο, ένα μέλος της φεμινιστικής κολλεκτίβας, ένα μελος της "αναρχικής ομοσπονδίας", κι ένας μετανάστης από την καμπάνια ενάντια στα κέντρα κράτησης μεταναστών, αν το συγκράτησα σωστά. Γύρω στα 60 άτομα παραβρέθηκαν στη συζήτηση, και καμιά 200αριά πέρασαν αργότερα.


Παραθέτω κάποιες πληροφορίες σχετικά και με τις ενημερώσεις που έγιναν στη διάρκεια της συζήτησης (οι φωτογραφίες είναι από την μια προβολή και από τα ρεμπέτικα αργότερα το βράδυ).

Καταρχήν, σχετικά με την τουρκική/κουρδική κοινότητα, αναφέρθηκε ότι είχανε συγκεντρώσει ήδη ένα ποσό ενίσχυσης, μιας και δεν μπορούσαν να παραβρεθούν οι περισσότεροι στην εκδήλωση, λόγω των έκτακτων διώξεων εναντίον πάνω από 60 αριστερών δημοσιογράφων, συγγραφέων κ.α. στην Τουρκία και της διοργάνωσης διαδήλωσης εκ μέρους τους στο Λονδίνο. Έγινε μια ενημέρωση για τις διώξεις που διεξάγονται από τις 10/3 με εισβολές σε γραφεία εφημερίδων, οργανώσεων και σε κατοικίες στις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, με τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Έγινε αναφορά στην περίπτωση της Κ. Κούνεβα, και στην κατάσταση των εργατικών αγώνων στην Τουρκία.

Όσον αφορά τα σωματεία των καθαριστών/στριών και την κατάσταση των εργαζομένων στο μετρό: Η ISS είναι η μεγαλύτερη εργολαβική εταιρία που νοικιάζει εργαζομένους στο μετρό. Τις αρχές του έτους, απέλυσε δυο εκπροσώπους των σωματείων των εργαζομένων (RMT), την γραμματέα Clara Osagiede για απρεπή συμπεριφορά, και την Mary Oboakye, η οποία έκανε το λάθος να αποκοιμηθεί στην εργασία της μετά από εργατικό ατύχημα και αφού η εργοδοσία δεν της παραχώρησε ρεπό όπως και δικαιούταν (λόγω του ατυχήματος). Και οι δυο γυναίκες αγωνίζονταν για την υπεράσπιση του πιο κακοπληρωμένου και πολυδιασπασμένου κομματιού εργαζομένων: των καθαριστών. Έτσι, στις 8 Γενάρη, γύρω στους 40 καθαριστές και αλληλέγγυοι/ες περικύκλωσαν τα γραφεία της ISS ενώ λάμβανε χώρα το συμβούλιο της εταιρίας, ζητώντας την επαναπρόσληψη των δυο γυναικών. Στη συνεχεια, οι συγκεντρωμένοι κατευθύνθηκαν προς το σταθμό του Hainault όπου εργάζονταν η Clara και η Mary. Εκεί κάποιοι μίλησαν με τους εργάτες που δούλευαν εκεί, ενώ άλλοι διέκοψαν με πλακάτ και συνθήματα το meeting της διεύθυνσης. Τελικά οδηγήθηκαν έξω από το σταθμό από σεκιουριτάδες. Η κίνηση αυτή θεωρήθηκε μερικώς επιτυχής, καθώς η διεύθυνση πιέστηκε να αποσύρει τις κατηγορίες εναντίον της Clara, ωστόσο επέμεινε στην απόλυση της Mary. Περιστατικά στοχευμένων απολύσεων και διώξεων εκ μέρους της ISS εναντίον όσων εργαζομένων θεωρούνται "ταραχοποιοί" δεν είναι πρωτόγνωρα, καθώς και στο παρελθόν, ένας εκπρόσωπος του σωματείου RMT είχε απολυθεί μετά την μεγαλύτερη πικετοφορία ενάντια στην υποχρέωση των καθαριστών να κάνουν επιπλέον τη δουλειά των επαγγελματιών μηχανικών, χωρίς την εκπαίδευση, την ασφάλεια και φυσικά τις αποδοχές μιας τέτοιας εργασίας. Πέρισι, ένας ακόμα εκπρόσωπος του συνδικάτου είχε απολυθεί, επειδή φορούσε το κράνος ασφαλείας του έξω από το εργοτάξιο(!), ήταν ο εκπρόσωπος του σωματείου με τις πιο δυναμικές πικετοφορίες, που είχε μπει στο στόχαστρο της εργοδοσίας.

Οι καθαριστές, δουλεύοντας 9ωρο μέσα σε σπασμένα τζάμια, εμετούς, χημικά κλπ, δεν έχουν καν δικό τους χώρο για τα ρούχα τους, και είναι υποχρεωμένοι να βάζουν τα πράγματά τους στα ίδια ντουλαπάκια με τα χημικά. Ακόμα και μετά τον θάνατο ενός καθαριστή πέρισι από χημικά σε μη-εξαεριζόμενο χώρο, οι συνθήκες δεν άλλαξαν για τον αναπληρωτή του. Μια ακόμα καθαρίστρια βρέθηκε νεκρή μια μέρα μετά τον θάνατό της στη δουλειά από παρόμοιες συνθήκες. Δεδομένων των συνδικαλιστικών κατακτήσεων και της εργατικής αντίστασης σ' αυτή τη χώρα, ανάλογες συνθήκες δεν περνάνε σε άλλους κλάδους, παρά στων καθαριστών, καθώς πρόκειται σε συντριπτικό ποσοστό για απελπισμένους μετανάστες (αρκετοί προέρχονται, όπως η Clara, από περιοχές ρημαγμένες από το κεφάλαιο και τη σύγχρονη αποικιοκρατία των πολυεθνικών και των τοπικών μαφιών τους όπως το Δέλτα του Νίγηρα). Αυτό επιστρατεύεται από τις εργολαβικές εταιρίες σαν όπλων εναντίον τους, καθώς μπλέκονται με τις διάφορες υπηρεσίες ελέγχου μεταναστών, προκειμένου να κανονίσουν την απέλαση κομβικών προσώπων στην οργάνωση των εργαζομένων. Τις μέρες αυτές γίνονται διάφορες προσπάθειες να υπερνικηθεί αυτός ο διαχωρισμός ντόπιων-μεταναστών εργατών πρακτικά, με τη σύμπραξη σωματείων εργαζομένων όσο και ομάδων ακτιβιστών, μεταναστών κλπ. Στις 14 Γενάρη ακολουθεί νέα συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Mary.

Οι αγώνες στο χώρο των καθαριστών επέδειξαν ιδιαίτερη ένταση πέρισι, μετά από μικρές διαδοχικές νίκες τα τελευταία 4-5 χρόνια, όπου στα τέλη του Ιούνη 2008 πάνω από 700 άτομα απήργησαν σε όλο το δίκτυο του μετρό, διεκδικώντας ελάχιστο μισθό 7,20 λίρες την ώρα (από 5,05 τον είχαν πάει στα 6,70 μετά τους αγώνες των καθαριστών το 2005), πλήρεις συντάξεις και αποζημιώσεις, 28 μέρες αργίας συν τις εθνικές εορτές (bank holidays) αντί για 14 μέρες μόνο, ελέυθερη μεταφορά των ίδιων με το μετρό, και τέλος στις απολύσεις χωρίς δικαίωμα ανάκλησης από τον εργαζόμενο. Η απεργία είχε συμμετοχή 99% των εργαζομένων.

Σ' αυτήν την άνοδο των εργατικών αγώνων στο χώρο των καθαριστών φαίνεται να απαντάνε οι τελευταίες στοχευμένες απολύσεις. Ακόμα ένα άτομο (Phillip) δέχεται απειλές για απέλασή του μετά από 7 χρόνια εργασίας στο μετρό, μιας και πρόσφατα εξελέγη αντιπρόσωπος του σωματείου, και η ISS έκρινε σκόπιμο να επαναδιαπραγματευτεί την κατάσταση διαμονής του στη χώρα. Στις 28/1 έγινε ακόμα μια συγκέντρωση ενώ οι συνελεύσεις του σωματείου και των αλληλέγγυων ομάδων συνεχίζονται παράλληλα με διάφορες κινητοποιήσεις.

Τέλος, σχετικά με την κατάσταση των μεταναστών εργατών στην Αγγλία. 25.000 άνθρωποι, μεταξύ τους 2,000 παιδιά -χωρίς να κατηγορούνται για κάτι-, φυλακίζονται επ' αόριστον κάθε χρόνο στο ηνωμένο βασίλειο. Τα κέντρα κράτησης διευθύνονται από κερδοσκοπικές εταιρίες. Πάνω από το 99% των αιτήσεων για άσυλο απορρίπτονται. Την ίδια στιγμή, το κράτος σχεδιάζει την επέκταση των εγκαταστάσεων κράτησης του Yarl Wood κατά 60%. Το κέντρο αυτό καταστράφηκε από τη φωτιά στα 2002, στη διάρκεια εξέγερσης που ξέσπασε με αφορμή τη βάναυση μεταχείριση αρρώστων γυναικών από τους φρουρούς. Προφανώς, αυτή η διαδικασία υποτίμησης των μεταναστών έχει να κάνει με την μετέπεια ένταξη ορισμένων απ' αυτούς στην εργασία με όρους ευνοϊκούς για τον εκάστοτε εργοδότη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου