Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Επιγραφές με στυλό σε τουαλέτες νοσοκομείου

Τις παρακάτω επιγραφές τις βρήκα σε τουαλέτες νοσοκομείου στην νότια όχθη του Λονδίνου.

1. Στο κέντρο: "Σκέψη της ημέρας: Η ελπίδα είναι το πρώτο βήμα στο δρόμο για την απελπισία". Στα δεξιά ένα αφαιρετικό σκίτσο ανθρώπου με ευμεγέθες πέος. Κάτω (ελεύθερη μετάφραση): "Ρίξε ένα χέσιμο χωρίς φόβο και πάθος". Χα! Ειρωνία μέσα απ' την αδιαφορία: ή αλλιώς "το προλεταριάτο δεν είναι μόνο μια τάξη που υποφέρει, αντιθέτως η ίδια η επαίσχυντη οικονομική κατάστασή του το σπρώχνει ακατάσχετα προς τα μπρος" ... "Και το αγωνιζόμενο προλεταριάτο θα βοηθήσει μόνο του τον εαυτό του...". (όλως περιέργως έγραφε για το έργο του Ένγκελς ο Λένιν πριν αποφασίσει πως τελικά η ταξική συνείδηση έρχεται από τα "έξω": την επιστήμη, τους αστούς διανοουμένους και βέβαια το Κόμμα). Το να γελάς με την αδυναμία σου μαζί μ' αυτούς που την μοιράζεστε, μπορεί να είναι κι ένα πρώτο βήμα για να την αντιμετωπίσεις.


2. "ΒΝΡ για μια ζωή" -> ..."ρουφήγματος ψωλών μικρών αγοριών". Το ΒΝΡ είναι το (επίσημα) εθνικιστικό/αντι-μεταναστευτικό κόμμα "μόνο για λευκούς" στη Βρετανία. Αν θέλουμε να μιλάμε από τη σκοπιά μιας επαναστατικής αντίληψης, ο ρατσισμός δεν είναι παρά μια αντίδραση κομματιού της εργατικής τάξης στην υποβάθμιση της κοινωνικής και εργασιακής της δύναμης. Προφανώς ολέθρια για την ίδια τη τάξη. Κάθε ψυχολογικοποίηση του προβλήματος που κρύβει τις αναγκαστικά ταξικές θέσεις κάτω από το χαλί της εξατομίκευσης (και άρα της ανάθεσης στους ειδικούς της αστυνομίας ή της ψυχιατρικής, εν πάσει περιπτώσει του Κράτους), δεν δημιουργεί προϋποθέσεις παρά για την ανάδειξη των "αντιρατσιστικών" στελεχών του κρατικού μηχανισμού: Αυτή πρέπει πρώτη να πολεμηθεί.



3. Όσοι μυξοκλαίν που οι εργαζόμενοι δεν είναι ενωμένοι σήμερα, απλώς αποκρύπτουν το ουσιώδες: ότι σε ολόκληρη την κοινωνία της κατανάλωσης δεν υπάρχει τίποτα στο οποίο να βιώνεται μια αυθεντική κοινότητα. Οι εργαζόμενοι μπορούν να είναι πραγματικά -από ανάγκη όσο και από ευχαρίστηση- ενωμένοι μονάχα στην επίθεση εναντίον αυτής της κοινωνίας. Ως τότε: "όλοι εσείς οι ρατσιστές λευκοί γαμιόληδες γλύψτε τον μαύρο τριχωτό μου κώλο και ρουφήξτε το μεγάλο μαύρο καυλί μου".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου